Thuisonderwijs / homeschooling

huisonderwijs is het onderwijs aan schoolgaande kinderen thuis of op andere plaatsen dan een school.
Meestal uitgevoerd door een ouder of een online leraar.
Bij veel thuisonderwijs gebruikt men minder formele, meer gepersonaliseerde en geïndividualiseerde leermethoden die niet altijd op scholen te vinden zijn.
De feitelijke praktijk van thuisonderwijs kan variëren.
Het spectrum varieert van zeer gestructureerde vormen gebaseerd op traditionele schoollessen tot meer open, vrije vormen zoals unschooling, een les- en curriculumvrije implementatie van thuisonderwijs.
Thuisonderwijs wordt voornamelijk gebruikt in Europa en veel landen van het Gemenebest.
Thuisonderwijs moet niet worden verward met afstandsonderwijs.
Wat over het algemeen verwijst naar de regeling waarbij de leerling wordt opgeleid door en voldoet aan de vereisten van een online school, in plaats van onafhankelijk en onbeperkt te worden opgeleid door hun ouders of door henzelf.

Verschillende redenen.

Er zijn veel verschillende redenen voor thuisonderwijs, variërend van persoonlijke interesses tot ontevredenheid over het openbare schoolsysteem.
Sommige ouders zien betere onderwijskansen voor hun kind in thuisonderwijs, bijvoorbeeld omdat ze hun kind beter kennen dan een leraar.
En zich volledig kunnen concentreren op het opvoeden van meestal één tot enkele personen en daardoor nauwkeuriger kunnen inspelen op hun individuele sterke en zwakke punten.
Of omdat ze denken dat ze hun kinderen beter kunnen voorbereiden op het leven buiten school.
Sommige kinderen kunnen thuis ook beter leren, bijvoorbeeld omdat ze niet worden tegengehouden, gestoord of afgeleid door schoolzaken.
En zich niet onder belast of overweldigd voelen door bepaalde onderwerpen, merken dat bepaalde temperamenten worden aangemoedigd op school, terwijl andere worden geremd, kunnen niet goed overweg met de vaak vooraf bepaalde structuur of worden daar gepest.
Thuisonderwijs is ook een optie voor gezinnen die in afgelegen plattelandsgebieden wonen, voor gezinnen die tijdelijk in het buitenland zijn.
En voor degenen die vaak reizen en daardoor fysiek niet of moeilijk hun kinderen naar school kunnen krijgen en voor gezinnen die meer en betere tijd met hun kinderen willen doorbrengen. Gezondheidsredenen en speciale behoeften kunnen ook een rol spelen waarom kinderen niet regelmatig naar school kunnen gaan en op zijn minst gedeeltelijk thuisonderwijs krijgen.

Critici.

Critici van thuisonderwijs beweren dat kinderen socialisatie kunnen missen en daarom minder sociale vaardigheden hebben.
Sommigen zijn ook bezorgd dat ouders misschien niet gekwalificeerd zijn om hun kinderen te begeleiden en te adviseren in levensvaardigheden.
Critici zeggen ook dat een kind misschien geen mensen van andere culturen, wereldbeelden en sociaaleconomische groepen tegenkomt als ze niet op een school zijn ingeschreven.
Daarom zijn deze critici van mening dat thuisonderwijs geen alomvattend en neutraal onderwijs kan garanderen als er geen onderwijsnormen worden voorgeschreven.
Kinderen die thuisonderwijs volgen, scoren soms hoger op gestandaardiseerde tests.
En hun ouders meldden via een enquête dat hun kinderen sociale vaardigheden even goed of beter ontwikkeld hebben en gemiddeld meer deelnemen aan culturele en gezinsactiviteiten dan leerlingen van openbare scholen.
Bovendien suggereren studies dat homeschoolers over het algemeen meer kans hebben op een hoger zelfbeeld, diepere vriendschappen en betere relaties met volwassenen, en minder vatbaar zijn voor groepsdruk.

Meerdere redenen.

Er zijn een groot aantal soms complexe redenen waarom ouders en kinderen voor thuisonderwijs kiezen, waarvan sommige overlappen met die voor niet-onderwijs en die sterk kunnen verschillen, afhankelijk van het land en de (huidige) situatie van ouders en kinderen.

Ouders noemen gewoonlijk twee belangrijke redenen om hun kinderen thuisonderwijs te geven. Ontevredenheid over de plaatselijke scholen en de interesse in een grotere betrokkenheid bij het leren en de ontwikkeling van hun kinderen.
Ouderlijke ontevredenheid over de beschikbare scholen omvat doorgaans zorgen over de schoolomgeving, de kwaliteit van academisch onderwijs, het curriculum, pesten, racisme en gebrek aan vertrouwen in het vermogen van de school om tegemoet te komen aan de speciale behoeften van hun kinderen.
Sommige ouders geven thuisonderwijs om meer controle te hebben over wat en hoe hun kinderen wordt onderwezen, om beter te kunnen inspelen op de aanleg en capaciteiten van een individueel kind.
Of om onderwijs te geven vanuit een specifieke religieuze of morele positie, en om te profiteren van de efficiëntie van één-op-één-instructie, waardoor het kind meer tijd kan besteden aan activiteiten in de kindertijd, sociale contacten en niet-academisch leren.