Self-efficacy

In de psychologie is self-efficacy het geloof van een individu in zijn vermogen om te handelen op de manier die nodig is om specifieke doelen te bereiken.
Het beïnvloedt elk gebied van het menselijk streven. Door de overtuigingen te bepalen die een persoon heeft met betrekking tot zijn vermogen om situaties te beïnvloeden.
Het heeft een sterke invloed op de kracht die een persoon feitelijk heeft om uitdagingen op een competente manier het hoofd te bieden.
En ook als de keuzes die een persoon waarschijnlijk zal maken.
Deze effecten zijn bijzonder duidelijk en overtuigend met betrekking tot investeringsgedrag. Zoals in de gezondheidszorg, het onderwijs en de landbouw.

Zelfredzaamheid

Een sterk gevoel van zelfredzaamheid bevordert menselijke prestaties en persoonlijk welzijn.
Een persoon met een hoge zelfredzaamheid beschouwt uitdagingen als dingen die moeten worden beheerst in plaats van bedreigingen die moeten worden vermeden.
Deze mensen zijn sneller in staat om te herstellen van een mislukking en schrijven een mislukking eerder toe aan een gebrek aan inspanning.
Ze benaderen bedreigende situaties met de overtuiging dat ze die kunnen beheersen.
Deze dingen zijn in verband gebracht met lagere niveaus van stress en een lagere kwetsbaarheid voor depressie.

Moeilijke taken

Daarentegen zien mensen met een laag gevoel van zelfredzaamheid moeilijke taken als een persoonlijke bedreiging. En schrikken ze ervoor terug.
Moeilijke taken leiden ertoe dat ze kijken naar de vaardigheden die ze missen in plaats van naar de vaardigheden die ze wel hebben.
Het is gemakkelijk voor hen om het vertrouwen in hun eigen kunnen te verliezen na een mislukking.
Lage self-efficacy kan worden gekoppeld aan hogere niveaus van stress en depressie.