Constructivisme

Het constructivisme is een filosofische en educatieve benadering die stelt dat kennis niet objectief bestaat in de wereld, maar eerder wordt geconstrueerd door individuen op basis van hun ervaringen en interpretaties van de wereld om hen heen. Deze benadering is van invloed op verschillende domeinen, waaronder de filosofie van kennis, psychologie, onderwijs en sociologie.

In het constructivisme wordt ervan uitgegaan dat mensen actief betekenis geven aan hun omgeving door middel van cognitieve processen, zoals waarneming, interpretatie en reflectie. Kennis wordt niet simpelweg ‘ontdekt’, maar eerder ‘opgebouwd’ door de interactie tussen individuen en hun omgeving. Dit betekent dat individuen hun begrip van de wereld voortdurend herzien en aanpassen op basis van nieuwe ervaringen en informatie.

In het onderwijs impliceert het constructivisme dat leerlingen actief betrokken moeten zijn bij het leerproces, waarbij ze zelf ontdekken en construeren in plaats van passief informatie te ontvangen van een leraar. Leraren fungeren eerder als gidsen of facilitators die leerlingen helpen bij het construeren van hun eigen begrip. Dit kan onder meer inhouden dat leerlingen betrokken zijn bij probleemgestuurd leren, projectmatig leren en ervaringsgericht leren.

Kortom, het constructivisme benadrukt het actieve en participatieve karakter van kennisverwerving en benadrukt de rol van individuen bij het construeren van hun eigen begrip van de wereld.